Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Confessions μιας κορούς σε δίαιτα...

Αν κρίνει κάποιος που το προηγούμενο μου πποστ εννά καταλάβει οτι εν είμαι τζε η πιο φεττωμένη κορούα που ξέρει. Στο σχολείο θυμούμαι ήμουν αλλά που τότε επεράσαν τζε 10 χρόνια στα οποία χωρίς να το καταλάβω έβαλα κάποια κιλά. Κατά καιρούς επροσπάθησα πολλές φορές να προσέξω, τζε αρέσκει μου τζε το γυμναστήριο αλλά όπως λαλούν, αν μεν κόψεις το φαί εν γίνεται τίποτε. Με το παραμικρό επαρέτουν τα τζε επήεννα που το κακό στο χειρότερο.
Εκατάλαβα το οτι εν επήεννα καλά όταν επρόσεξα πως οι τύποι που μου κολλούν τωρά εν ούλλοι που σου νέφκω που πάεις. Επίσης όταν οι φίλοι μου άρκεψαν να με χαρακτηρίζουν σαν καμπυλωτή τζε όταν έλεα οτι πρέπει να προσέξω απλά εν μου απαντούσαν σαν να μου λαλούσαν με τρόπο, ε ναι χαλλόου?
Τωρά είμαι στο σημείο που εν μου αρέσκει η φάτσα μου πιον στις φωτογραφίες (στο live edition μου αρέσκω μου ακόμα) έτσι επήρα την μεγάλη απόφαση, κάτι που εφοούμουν πολλά ως τωρά να κάμω.
Να πάω σε διαιτολόγο.

«Ηντα πράμα ρε?
Μα να μετρώ με γραμμάρια το φαί μου?
Να νιώθω στέρηση?
Οι οι, μια ζωή την έχουμε τζε εν θέλω να περιορίζουμαι...»
Τούτα εν τα διάφορα που ελάλουν κατά καιρούς τζε πρέπει να τα ξιάσω πέρκι κάμω και κάτι διαφορετικό έτσι για το action!

Το πρώτο βήμα εγίνηκε. Επήα.
Εφάνηκεν μου καλή τζε έκαμε να θέλω να προσπαθήσω.

Μια φίλη μου είπε μου οτι μια ναρκωμανής για να βοηθηθεί στην απεξάρτησή της αποφάσισε να γράφει όποτε ένιωθε περίεργα. Τούτο εννά κάμω τζε εγώ. Απλά εννά το κάμνω δαμέσα πέρκι εν σαντανώννουμαι μόνη μου γιατί αρχές έκαμα πολλές που εγίνουνταν τέλος πολλά γλήορα. Απλά τούντην φορά εν θέλω να τα σκατώσω.

Σήμερα 18/12/2009 είμαι ήδη στην τρίτη μέρα δίαιτας τζε έχω να πω οτι ακόμα εν με επιάαν τα ψυχολογικά. Πάμε καλά. Φιλούθκια τσακριστά and I’ll get back to you.

Είμαστε μάνι μάνι στις 31/12 τζε ο λόγος που εν γράφω τίποτε εν επειδή ούλλα παν πόμπα!
Πολλά περιέργο μου φαίνεται αλλά συνηθίζω το..
Αυτήν την συγκεκριμένη στιγμή είμαι στο γραφείο τζε σε πολλά λλίο θα έχουμε ένα μικρό μπάι μπάι ολντ γίαρ γκάδερινγκ δαμέ, τζε μόλις εφέραν τζε εκάτσαν μου μπροστά μου μιαν φάουσαν κούπες που μιαν κυρία που κάμνει μόνο κούπες τζε ξέρω οτι εν τέλειες...
Αν το περάσω τζε τούτο νιώθω οτι εννά είμαι ηρωίδα..
Εν ούλλοι βαλτοί καλέ μου? Έρκουνται τζε στέκουνται που πάνω μου τζε τρων τζε κάμνουν τζε τζίντους θορύβους μμμμμμμ, σλουρπ κτλ..
Οι οι σιώπα κόρη μου, μεν σκέφτεσαι τζε μεν διας σημασία. Εν κάτι που σου περνά πολλα τούτο..
Άτε φεύκω.. Καλή μας χρονιά κοπέλια!

24/02/2010
Με το θέμα αυτό πάμε καλά αν εξαιρέσεις ότι αυτή την βδομάδα τα έκαμα πίλιες. Το ηθικόν παραμένει ακμαιότατον όμως. Κάποια σημαντική διαφορά έγινε και τώρα το καταλαβαίνω παραπάνω στα ρούχα μου.
Επίσης προχτές μπήκα στο ασανσέρ με έναν άγνωστο και είδα ότι κρατούσε κεραστικά. Του λέω γιορτάζεις? Ναι λέει. Ε τότε Χρόνια Πολλά .
Κόπιασε να κεραστείς! Είναι διαιτητικά.
Ναι σιγά μην είναι, λέω.
Τι ανάγκη έχεις εσύ? Δεν χρειάζεσαι δίαιτες και τέτοια.

Έκαμα λίγη ώρα να καταλάβω αν με περίπαιζε η όχι αλλά τελικά αποφάσισα να τον πιστέψω τζε να χαρώ πως ήδη έγινε μια αλλαγή.
Τζε εν πειράζει που τα έκαμα πίλιες, συνεχίζω κανονικά πάλε..

3 σχόλια: