Μεσ'την κίνηση...

Εχτές απόγευμα που λαλείς εσχόλασα και ήταν να πάω μάθημα τουρκικά που το κέντρο ως τον Στρόβολο. Η κίνηση ήταν πατωμένη ως συνήθως τζαμέ στην περιοχή του
St Michael στην Ακρόπολη τζε ήθελα να παιχτώ. Ήμουν τόσο χασκιασμένη τζε στον κόσμο μου που επήρε μου πολλήν ώρα να συνειδητοποιήσω ότι στο ράδιο έπαιζε ένα είδος κλασσικής μουσικής που με έκαμνε απλά να θέλω να γυρίσω πλευρό.

Τζε έτσι όπως έφτασα τζε ηρέμησα τζε επήρα το απόφαση ότι εννά λύσω μες την κίνηση, ήμουν τζε σε τούντην γλυτζιά κατάσταση, περνά που δίπλα μου μια μοτόρα με μπλε φωτούθκια να αναβοσβήνουν κάμνοντας τον γνωστό ήχο ιουιουιουιου, μπαίνει μπροστά σταματά πας την διασταύρωση που εν τα φώτα τροχαίας σταματά την άλλη μερκά για τους οποίους ήταν πράσινο τζε αρκέφκει να μας νέφκει με έναν πολλά σπαστικό τρόπο τζε με ένα βλέμμα που ελάλεν άξξιππα ρεεεεεεεεεεεεε.
Σε τζίντην φάση εκατάλαβα ότι θκυο αυτοκίνητα πιο πίσω που μένα είχε ένα λεωφορείο που ούτε ξέρω ποιον είχε μέσα αλλά προφανώς πρέπει να ήταν κάποιος «σημαντικός» τζε να επήεννε κάπου σημαντικά τελοσπάντων, ειδαλιώς γιατί να εφύρνουντάν ετσι?

Τούτη η κουβέντα εσυνεχίστηκε για τρεις διασταυρώσεις τζε κάθε φορά εγελούσα πάρα πολλά ειδικά με το υφούι του συγκεκριμένου αστυνομικού..

Τελικά εκάμαν μου τζε κάτι καλό τα όργανα...! Θέκκιου α